Door Mevrouw. de G. uit Middelburg, 49 jaar op 15 september 2009
Toen Dhr. Nieland mij vroeg een stukje te schrijven voor in zijn boek twijfelde ik geen moment. Graag wil ik een stukje van mijn leven met migraine vertellen. Ik moet ver in mijn geheugen terug gaan om het begin van migraineaanvallen te herinneren. De eerste migraineaanvallen begonnen net voor mijn 30e levensjaar. Eerst had ik vooral migraineaanvallen na het drinken van alcohol, van één glas bier kon ik drie dagen migraine hebben. Dus dat was snel gedaan met gezellig een biertje meedrinken. Ik durfde geen druppel alcohol meer te drinken.
Maar steeds vaker kreeg ik migraineaanvallen rondom mijn menstruatie. De aanvallen werden steeds heftiger, drie dagen was ik “dood” ziek. Knallende éénzijdige hoofdpijn, misselijkheid en overgeven. Ik was niet in staat tot iets te doen en moest dan altijd “dood” stil blijven liggen. Bij iedere beweging werd de pijn en de misselijkheid erger. Bezoeken aan de huisarts leverden steeds weer een nieuw recept op met pijnstillers. Verschillende soorten anticonceptiepillen geprobeerd maar het hielp niets.
Mijn huisarts, waar ik destijds woonde, ging over op het voorschrijven van Triptanen medicatie, Imigran. In verschillende doseringen en soorten heb ik het gebruikt. De tabletvorm, de neusspray en injecties. Jaren heb ik deze vormen afwisselend gebruikt en dan kon ik redelijk pijnvrij functioneren tijdens heftige migraineaanvallen. Maar ik voelde mij ziek van deze medicijnen. Ik was wel hoofdpijnvrij, maar lichamelijk werd ik steeds meer een wrak. Ik voelde mij als een zombie, het leek of de buitenwereld aan mij voorbij ging zonder dat ik er aan kon deelnemen. Alsof ik alles van een afstand bekeek en in een cocon opgesloten zat. Ik sleepte me de dagen door en het kostte me ontzettend veel energie om “erbij” te blijven.
Toen ik verhuisde en een nieuwe huisarts kreeg ging hij niet akkoord met mijn Imigran gebruik. Hij wilde zich aan het protocol houden en schreef dus minimaal Imigran voor. Daar had ik te weinig aan omdat ik inmiddels enkele dagen vóór en enkele dagen na mijn menstruatie heftige migraineaanvallen had. Ik ging weer verschillende pijnstillers slikken. De huisarts drong steeds aan om Depakine te gebruiken om zo preventief de migraine aan te pakken. Dat weigerde ik, omdat ik in mijn werk genoeg cliënten zag die vervelende bijwerkingen hadden van Depakine. Ik kreeg toen een recept van Inderal (Propranolol), ook dit middel zou preventief de migraine aanpakken. Ik kreeg veel bijwerkingen, ik kon geen trap meer oplopen zonder geheel buiten adem te zijn. En ik kwam vele kilo’s aan. Mijn migraineaanvallen waren nog steeds heftig aanwezig. Ik heb daarop mijn huisarts laten weten deze medicatie niet meer te willen gebruiken.
Via mijn werk kwam ik in contact met een fysiotherapeut die ook acupunctuur deed. Hij was ervan overtuigd ook migraine op deze wijze te kunnen behandelen. Ik heb lange tijd wekelijks een acupunctuur behandeling ondergaan. Het leek in eerste instantie wel aan te slaan, mijn migraineaanvallen waren minder heftig. Maar nog steeds had ik twee keer per maand ernstige migraine. Uiteindelijk ben ik ermee gestopt omdat het niet beter werd. Gesprekken met mijn huisarts over behandeling bij specifieke migraine klinieken leverden niets op omdat daar lange wachtlijsten zijn.
Ik ben toen gaan sporten en merkte dat mijn migraineaanvallen daarvan minder heftig werden. Ik berustte erin dat ik 2 keer per maand 3 tot 4 dagen per keer de klos was met migraine. Door een voetblessure kon ik het intensieve hardlopen niet meer doen. De maanden leken steeds korter te worden of de migrainedagen werden meer. Ik stopte met Imigran omdat ik steeds meer lichamelijke klachten kreeg. Na de migraine aanvallen en gebruik van Imigran had ik dagen nodig om weer het vermoeide gevoel kwijt te raken. Dat duurde enkele dagen voor de nieuwe migraineaanval zich weer aankondigde. Ik startte met Zomig, een andere soort triptanen. Mijn migraine aanvaloverzicht liet zien dat ik wekelijks migraineaanvallen had en dat werd me te veel. Mijn sociale leven, mijn werk en mijn eigen levenslust leed hieronder. Ik sleepte me er steeds doorheen en hield mezelf op de been met medicatie, ook om mijn werk te kunnen blijven doen. Ik wilde mij geen 8 of 10 dagen per maand ziek melden op mijn werk. Ik werd er somber en lusteloos van. Ik merkte dat ik migraine en de onvermijdelijke medicatie, met al zijn gevolgen, begon te zien als iets wat bij mij hoorde en ik worstelde me er steeds doorheen. Ik was mezelf niet meer. Ik wilde zo niet verder.
Op internet vond ik uiteindelijk het adres van Dhr. Nieland. Eind april 2008 begon ik met de eerste endocriene behandeling. Direct werd ik ermee geconfronteerd dat ik ook een medicatieafhankelijke migraine opgebouwd had. Eigenlijk wist ik dat zelf ook, maar na jaren migraineaanvallen te hebben doorstaan, wilde ik van de pijn en ellende af. Na de eerste behandeling heb ik mezelf voorgenomen geen Triptanen meer te gebruiken. Dat was niet gemakkelijk, de “oude” aanvallen kwamen weer in alle hevigheid terug. Ik lag weer ziek in bed en kon niet werken. Wekelijks reed ik de 800 km met het volle vertrouwen dat het nu eindelijk beter zou gaan worden. Op advies van Dhr. Nieland ben ik ook naar een chiropractor gegaan, maar omdat de migraine hormonaal was kon zij weinig voor mij doen, zo vertelde zij mij.
De behandeling begon na ongeveer 4 maanden aan te slaan, de aanvallen werden minder heftig en waren er niet meer wekelijks maar twee keer per maand en duurden korter. Langzaam begon ik me ook lichamelijk fitter te voelen.
Nu bijna een jaar verder ben ik zeer tevreden over het resultaat. Voor de behandeling had ik ongeveer 10 tot 14 dagen per maand last van migraineaanvallen en gebruikte die dagen veel medicatie. De andere dagen had ik nodig om weer op te knappen en de volgende migraineaanval op te vangen. De migraineaanvallen zijn nu nog wel steeds gekoppeld aan mijn menstruatie, maar duren veel korter, twee dagen in plaats van drie of vier dagen, ik gebruik geen medicatie meer en ik voel me fitter. Soms meld ik me één dag ziek van mijn werk als het echt niet gaat. De rust die ik dan neem zorgt er ook voor dat de aanvallen korter duren.
Ik weet dat ik er nog niet geheel vanaf ben, maar heb het volste vertrouwen dat het goed komt. Ik hoop andere migrainepatiënten hiermee iets te kunnen bieden. Een vooruitzicht dat het ook zonder medicatie mogelijk is om van de migraineklachten verlost te worden.
Maar steeds vaker kreeg ik migraineaanvallen rondom mijn menstruatie. De aanvallen werden steeds heftiger, drie dagen was ik “dood” ziek. Knallende éénzijdige hoofdpijn, misselijkheid en overgeven. Ik was niet in staat tot iets te doen en moest dan altijd “dood” stil blijven liggen. Bij iedere beweging werd de pijn en de misselijkheid erger. Bezoeken aan de huisarts leverden steeds weer een nieuw recept op met pijnstillers. Verschillende soorten anticonceptiepillen geprobeerd maar het hielp niets.
Mijn huisarts, waar ik destijds woonde, ging over op het voorschrijven van Triptanen medicatie, Imigran. In verschillende doseringen en soorten heb ik het gebruikt. De tabletvorm, de neusspray en injecties. Jaren heb ik deze vormen afwisselend gebruikt en dan kon ik redelijk pijnvrij functioneren tijdens heftige migraineaanvallen. Maar ik voelde mij ziek van deze medicijnen. Ik was wel hoofdpijnvrij, maar lichamelijk werd ik steeds meer een wrak. Ik voelde mij als een zombie, het leek of de buitenwereld aan mij voorbij ging zonder dat ik er aan kon deelnemen. Alsof ik alles van een afstand bekeek en in een cocon opgesloten zat. Ik sleepte me de dagen door en het kostte me ontzettend veel energie om “erbij” te blijven.
Toen ik verhuisde en een nieuwe huisarts kreeg ging hij niet akkoord met mijn Imigran gebruik. Hij wilde zich aan het protocol houden en schreef dus minimaal Imigran voor. Daar had ik te weinig aan omdat ik inmiddels enkele dagen vóór en enkele dagen na mijn menstruatie heftige migraineaanvallen had. Ik ging weer verschillende pijnstillers slikken. De huisarts drong steeds aan om Depakine te gebruiken om zo preventief de migraine aan te pakken. Dat weigerde ik, omdat ik in mijn werk genoeg cliënten zag die vervelende bijwerkingen hadden van Depakine. Ik kreeg toen een recept van Inderal (Propranolol), ook dit middel zou preventief de migraine aanpakken. Ik kreeg veel bijwerkingen, ik kon geen trap meer oplopen zonder geheel buiten adem te zijn. En ik kwam vele kilo’s aan. Mijn migraineaanvallen waren nog steeds heftig aanwezig. Ik heb daarop mijn huisarts laten weten deze medicatie niet meer te willen gebruiken.
Via mijn werk kwam ik in contact met een fysiotherapeut die ook acupunctuur deed. Hij was ervan overtuigd ook migraine op deze wijze te kunnen behandelen. Ik heb lange tijd wekelijks een acupunctuur behandeling ondergaan. Het leek in eerste instantie wel aan te slaan, mijn migraineaanvallen waren minder heftig. Maar nog steeds had ik twee keer per maand ernstige migraine. Uiteindelijk ben ik ermee gestopt omdat het niet beter werd. Gesprekken met mijn huisarts over behandeling bij specifieke migraine klinieken leverden niets op omdat daar lange wachtlijsten zijn.
Ik ben toen gaan sporten en merkte dat mijn migraineaanvallen daarvan minder heftig werden. Ik berustte erin dat ik 2 keer per maand 3 tot 4 dagen per keer de klos was met migraine. Door een voetblessure kon ik het intensieve hardlopen niet meer doen. De maanden leken steeds korter te worden of de migrainedagen werden meer. Ik stopte met Imigran omdat ik steeds meer lichamelijke klachten kreeg. Na de migraine aanvallen en gebruik van Imigran had ik dagen nodig om weer het vermoeide gevoel kwijt te raken. Dat duurde enkele dagen voor de nieuwe migraineaanval zich weer aankondigde. Ik startte met Zomig, een andere soort triptanen. Mijn migraine aanvaloverzicht liet zien dat ik wekelijks migraineaanvallen had en dat werd me te veel. Mijn sociale leven, mijn werk en mijn eigen levenslust leed hieronder. Ik sleepte me er steeds doorheen en hield mezelf op de been met medicatie, ook om mijn werk te kunnen blijven doen. Ik wilde mij geen 8 of 10 dagen per maand ziek melden op mijn werk. Ik werd er somber en lusteloos van. Ik merkte dat ik migraine en de onvermijdelijke medicatie, met al zijn gevolgen, begon te zien als iets wat bij mij hoorde en ik worstelde me er steeds doorheen. Ik was mezelf niet meer. Ik wilde zo niet verder.
Op internet vond ik uiteindelijk het adres van Dhr. Nieland. Eind april 2008 begon ik met de eerste endocriene behandeling. Direct werd ik ermee geconfronteerd dat ik ook een medicatieafhankelijke migraine opgebouwd had. Eigenlijk wist ik dat zelf ook, maar na jaren migraineaanvallen te hebben doorstaan, wilde ik van de pijn en ellende af. Na de eerste behandeling heb ik mezelf voorgenomen geen Triptanen meer te gebruiken. Dat was niet gemakkelijk, de “oude” aanvallen kwamen weer in alle hevigheid terug. Ik lag weer ziek in bed en kon niet werken. Wekelijks reed ik de 800 km met het volle vertrouwen dat het nu eindelijk beter zou gaan worden. Op advies van Dhr. Nieland ben ik ook naar een chiropractor gegaan, maar omdat de migraine hormonaal was kon zij weinig voor mij doen, zo vertelde zij mij.
De behandeling begon na ongeveer 4 maanden aan te slaan, de aanvallen werden minder heftig en waren er niet meer wekelijks maar twee keer per maand en duurden korter. Langzaam begon ik me ook lichamelijk fitter te voelen.
Nu bijna een jaar verder ben ik zeer tevreden over het resultaat. Voor de behandeling had ik ongeveer 10 tot 14 dagen per maand last van migraineaanvallen en gebruikte die dagen veel medicatie. De andere dagen had ik nodig om weer op te knappen en de volgende migraineaanval op te vangen. De migraineaanvallen zijn nu nog wel steeds gekoppeld aan mijn menstruatie, maar duren veel korter, twee dagen in plaats van drie of vier dagen, ik gebruik geen medicatie meer en ik voel me fitter. Soms meld ik me één dag ziek van mijn werk als het echt niet gaat. De rust die ik dan neem zorgt er ook voor dat de aanvallen korter duren.
Ik weet dat ik er nog niet geheel vanaf ben, maar heb het volste vertrouwen dat het goed komt. Ik hoop andere migrainepatiënten hiermee iets te kunnen bieden. Een vooruitzicht dat het ook zonder medicatie mogelijk is om van de migraineklachten verlost te worden.
